瘞旅文

瘞旅文原文：

　　維正德四年秋月三日，有吏目云自京來者，不知其名氏，攜一子一仆，將之任，過龍場，投宿土苗家。予從籬落間望見之，陰雨昏黑，欲就問訊北來事，不果。明早，遣人覘之，已行矣。
薄午，有人自蜈蚣坡來，云：“一老人死坡下，傍兩人哭之哀。”予曰：“此必吏目死矣。傷哉！”薄暮，復有人來，云：“坡下死者二人，傍一人坐哭。”詢其狀，則其子又死矣。明日，復有人來，云：“見坡下積尸三焉。”則其仆又死矣。嗚呼傷哉！
念其暴骨無主，將二童子持畚、鍤往瘞之，二童子有難色然。予曰：“嘻！吾與爾猶彼也！”二童閔然涕下，請往。就其傍山麓為三坎，埋之。又以只雞、飯三盂，嗟吁涕洟而告之，曰：
嗚呼傷哉！繄何人？繄何人？吾龍場驛丞余姚王守仁也。吾與爾皆中土之產，吾不知爾郡邑，爾烏為乎來為茲山之鬼乎？古者重去其鄉，游宦不逾千里。吾以竄逐而來此，宜也。爾亦何辜乎？聞爾官吏目耳，俸不能五斗，爾率妻子躬耕可有也。烏為乎以五斗而易爾七尺之軀？又不足，而益以爾子與仆乎？嗚呼傷哉！
爾誠戀茲五斗而來，則宜欣然就道，胡為乎吾昨望見爾容蹙然，蓋不任其憂者？夫沖冒霧露，扳援崖壁，行萬峰之頂，饑渴勞頓，筋骨疲憊，而又瘴疬侵其外，憂郁攻其中，其能以無死乎？吾固知爾之必死，然不謂若是其速，又不謂爾子爾仆亦遽然奄忽也！皆爾自取，謂之何哉！吾念爾三骨之無依而來瘞爾，乃使吾有無窮之愴也。
嗚呼傷哉！縱不爾瘞，幽崖之狐成群，陰壑之虺如車輪，亦必能葬爾于腹，不致久暴露爾。爾既已無知，然吾何能違心乎？自吾去父母鄉國而來此，三年矣，歷瘴毒而茍能自全，以吾未嘗一日之戚戚也。今悲傷若此，是吾為爾者重，而自為者輕也。吾不宜復為爾悲矣。
吾為爾歌，爾聽之。歌曰：連峰際天兮，飛鳥不通。游子懷鄉兮，莫知西東。莫知西東兮，維天則同。異域殊方兮，環海之中。達觀隨寓兮，奚必予宮。魂兮魂兮，無悲以恫。
又歌以慰之曰：與爾皆鄉土之離兮，蠻之人言語不相知兮。性命不可期，吾茍死于茲兮，率爾子仆，來從予兮。吾與爾遨以嬉兮，驂紫彪而乘文螭兮，登望故鄉而噓唏兮。吾茍獲生歸兮，爾子爾仆，尚爾隨兮，無以無侶為悲兮！道旁之冢累累兮，多中土之流離兮，相與呼嘯而徘徊兮。餐風飲露，無爾饑兮。朝友麋鹿，暮猿與棲兮。爾安爾居兮，無為厲于茲墟兮！

瘞旅文拼音解讀：

　　wéi zhèng dé sì nián qiū yuè sān rì ，yǒu lì mù yún zì jīng lái zhě ，bú zhī qí míng shì ，xié yī zǐ yī pú ，jiāng zhī rèn ，guò lóng chǎng ，tóu xiǔ tǔ miáo jiā 。yǔ cóng lí luò jiān wàng jiàn zhī ，yīn yǔ hūn hēi ，yù jiù wèn xùn běi lái shì ，bú guǒ 。míng zǎo ，qiǎn rén chān zhī ，yǐ háng yǐ 。
báo wǔ ，yǒu rén zì wú gōng pō lái ，yún ：“yī lǎo rén sǐ pō xià ，bàng liǎng rén kū zhī āi 。”yǔ yuē ：“cǐ bì lì mù sǐ yǐ 。shāng zāi ！”báo mù ，fù yǒu rén lái ，yún ：“pō xià sǐ zhě èr rén ，bàng yī rén zuò kū 。”xún qí zhuàng ，zé qí zǐ yòu sǐ yǐ 。míng rì ，fù yǒu rén lái ，yún ：“jiàn pō xià jī shī sān yān 。”zé qí pú yòu sǐ yǐ 。wū hū shāng zāi ！
niàn qí bào gǔ wú zhǔ ，jiāng èr tóng zǐ chí běn 、chā wǎng yì zhī ，èr tóng zǐ yǒu nán sè rán 。yǔ yuē ：“xī ！wú yǔ ěr yóu bǐ yě ！”èr tóng mǐn rán tì xià ，qǐng wǎng 。jiù qí bàng shān lù wéi sān kǎn ，mái zhī 。yòu yǐ zhī jī 、fàn sān yú ，jiē yù tì tì ér gào zhī ，yuē ：
wū hū shāng zāi ！yī hé rén ？yī hé rén ？wú lóng chǎng yì chéng yú yáo wáng shǒu rén yě 。wú yǔ ěr jiē zhōng tǔ zhī chǎn ，wú bú zhī ěr jun4 yì ，ěr wū wéi hū lái wéi zī shān zhī guǐ hū ？gǔ zhě zhòng qù qí xiāng ，yóu huàn bú yú qiān lǐ 。wú yǐ cuàn zhú ér lái cǐ ，yí yě 。ěr yì hé gū hū ？wén ěr guān lì mù ěr ，fèng bú néng wǔ dòu ，ěr lǜ qī zǐ gōng gēng kě yǒu yě 。wū wéi hū yǐ wǔ dòu ér yì ěr qī chǐ zhī qū ？yòu bú zú ，ér yì yǐ ěr zǐ yǔ pú hū ？wū hū shāng zāi ！
ěr chéng liàn zī wǔ dòu ér lái ，zé yí xīn rán jiù dào ，hú wéi hū wú zuó wàng jiàn ěr róng cù rán ，gài bú rèn qí yōu zhě ？fū chōng mào wù lù ，bān yuán yá bì ，háng wàn fēng zhī dǐng ，jī kě láo dùn ，jīn gǔ pí bèi ，ér yòu zhàng lì qīn qí wài ，yōu yù gōng qí zhōng ，qí néng yǐ wú sǐ hū ？wú gù zhī ěr zhī bì sǐ ，rán bú wèi ruò shì qí sù ，yòu bú wèi ěr zǐ ěr pú yì jù rán yǎn hū yě ！jiē ěr zì qǔ ，wèi zhī hé zāi ！wú niàn ěr sān gǔ zhī wú yī ér lái yì ěr ，nǎi shǐ wú yǒu wú qióng zhī chuàng yě 。
wū hū shāng zāi ！zòng bú ěr yì ，yōu yá zhī hú chéng qún ，yīn hè zhī huī rú chē lún ，yì bì néng zàng ěr yú fù ，bú zhì jiǔ bào lù ěr 。ěr jì yǐ wú zhī ，rán wú hé néng wéi xīn hū ？zì wú qù fù mǔ xiāng guó ér lái cǐ ，sān nián yǐ ，lì zhàng dú ér gǒu néng zì quán ，yǐ wú wèi cháng yī rì zhī qī qī yě 。jīn bēi shāng ruò cǐ ，shì wú wéi ěr zhě zhòng ，ér zì wéi zhě qīng yě 。wú bú yí fù wéi ěr bēi yǐ 。
wú wéi ěr gē ，ěr tīng zhī 。gē yuē ：lián fēng jì tiān xī ，fēi niǎo bú tōng 。yóu zǐ huái xiāng xī ，mò zhī xī dōng 。mò zhī xī dōng xī ，wéi tiān zé tóng 。yì yù shū fāng xī ，huán hǎi zhī zhōng 。dá guān suí yù xī ，xī bì yǔ gōng 。hún xī hún xī ，wú bēi yǐ dòng 。
yòu gē yǐ wèi zhī yuē ：yǔ ěr jiē xiāng tǔ zhī lí xī ，mán zhī rén yán yǔ bú xiàng zhī xī 。xìng mìng bú kě qī ，wú gǒu sǐ yú zī xī ，lǜ ěr zǐ pú ，lái cóng yǔ xī 。wú yǔ ěr áo yǐ xī xī ，cān zǐ biāo ér chéng wén chī xī ，dēng wàng gù xiāng ér xū xī xī 。wú gǒu huò shēng guī xī ，ěr zǐ ěr pú ，shàng ěr suí xī ，wú yǐ wú lǚ wéi bēi xī ！dào páng zhī zhǒng lèi lèi xī ，duō zhōng tǔ zhī liú lí xī ，xiàng yǔ hū xiào ér pái huái xī 。cān fēng yǐn lù ，wú ěr jī xī 。cháo yǒu mí lù ，mù yuán yǔ qī xī 。ěr ān ěr jū xī ，wú wéi lì yú zī xū xī ！
※提示：拼音為程序生成，因此多音字的拼音可能不準確。

相關翻譯

相關賞析

瘞旅文賞析

這篇文章選自《王文成公全書》卷二十五，作于1509年（正德四年），這時作者被貶于龍場驛已是第三個年頭了。瘞（yì）就是埋葬。該文是作者埋葬三個客死在外的異鄉人以后所作的一…詳情

作者介紹

王守仁 王守仁（1472～1529），浙江余姚人，字伯安，號陽明子，世稱陽明先生，故又稱王陽明。是明代著名的思想家、文學家。他二十八歲參加禮部會試，名列前茅，中了進士，授兵部主事。1506年（明武宗正德元年），因反對宦官劉瑾，被廷杖四十，謫貶至貴州龍場。1517年（正德十二年），江西、廣東等地爆發民亂，王守仁被朝廷重新啟用，并平定了寧王等叛亂，立下赫赫戰功。王守仁不但…詳情